Tüm kent yalancı bir huzur içindeyken
Aslında her kes bir birini boğazlarken
Neon ışıklarında sahtekar sanat sevicileri
Kulaklarda o aynı nakaratlar dinlenirken
Yitik ruhumu alkol ve yalan sevdalarla uyuttum
Tüm umutlarım bitti, seni bile unuttum.
Dillendi yalnızlığımın çığlıkları
Öldüremedim ne yaptıysam ruhumu
Ya ben ona ya o bana esir olacak biliyorum
Biliyorum bu yazdığım en on şiir olacak.
Burnunu karıştıran simitçi
Elleri simsiyah boyacı
Nasıl mutludurlar hallarinden
Ve nasıl gülebilir bu saatte sakız satan kız.
Ne enjekte etmişler yaşamlarına gizliden?
Ve Ben nasibimi alamamışım aceba neden?
Yorgun aldığı her nefes ten bu dagılmış beden
Neden ayrılıp gitmez hala buralardan, benden
Eski kaşar aşklarda bitirdim çocuksu sevgilerimi
Kusmuk ,sidik kokan bar tuvaletleri gibi
Tiksinti uyandırdım pahalı zambak sevgililerde
Mekan da onurlu, Sokakta lağım böceklerine
Kimi kandırıyorsunuz siz kimi?
Yargıcı, bekçiyi, polisi, hakimi
Beni mi? Kendinizi mi?
Yoksa EFENDİ yi mi??